De eerste week….
Door: Harry
Blijf op de hoogte en volg Harry
30 Juni 2009 | Zwitserland, Davos
Alweer een week geleden stond ik op Schiphol met mijn koffers. Ik moet zeggen dat het voor mijn gevoel al veel langer geleden is. Vanaf het moment dat ik wist dat ik weer naar Davos mocht ziet de wereld er toch anders uit. Goed zoals het de laatste maanden thuis ging kon het ook eigenlijk niet langer. Tja en dan moet je keuzes maken, wat wil ik? Rotzooi ik maar wat aan en erken ik de ernst van de klachten maar niet of zie ik de ernst van de klachten onder ogen en ga ik op zoek naar een “mogelijke” oplossing. Het laatste dus. Om overal over na te moeten denken en moeite hebben met zo goed als alles is ook niks.
Een simpele vraag tijdens een routine controle en het was geregeld. Dat wil zeggen de aanvraag voor een opname in het astmacentrum in Davos ging de deur uit. En zie daar ik ben er! Het is allemaal wel heel anders dan de eerste keer dat ik in Davos was. Andere kliniek, andere ideeën, andere behandeling (!!). Vorige week had ik nog geen idee van wat me nou te wachten zou staan. Nu een week later moet ik bekennen dat ik dat nog steeds niet helemaal weet. Na het afscheid op Schiphol van ouders en familie de douane perikelen ben je dan “alleen”. De groep waarmee ik naar Zwitserland vloog bestond uit louter dames en een jongen die naar de kindergroep toe moest. Ik mocht me vanaf dat moment absoluut niet meer inspannen. Voor de hele groep was vervoer in de vorm van golf karretjes en rolstoelen geregeld vanaf de douane naar de gate. Als groep mochten we rond 14.40 als eerste het vliegtuig in (Airbus A320 voor de liefhebbers). Daar wachtte me de eerste verassing. Ik werd direct aan het zuurstof geslingerd, zit je dan……………. De vlucht (anderhalf uur)was goed, een normale lijn vlucht van Amsterdam naar Zurich. Mooi plaatsje bij het raam en het zicht was tot halverwege Duitsland goed. Vanaf daar was werd het snel slechter en eenmaal geland regende het. Vanaf Kloten (het vliegveld bij Zurich)met de bus van de kliniek naar Davos. Achteraf vond ik de trip van het vliegveld naar de kliniek het meest inspannend. Ook in de bus moest ik aan de O2, oke ‘t zal wel dacht ik bij mezelf. Onderweg was het weer niet te best en eigenlijk paste dat wel een beetje bij de stemming die zich van me meester had gemaakt. Na een trip van ongeveer 2,5 uur waren we om 20.15 bij de kliniek. Eenmaal binnen werd iedereen naar de kamer gebracht. Ik heb een prima kamer op het “einde van de gang”. Een eenvoudig broodmaal stond klaar en na nog een bezoek van de arts ging het licht bij me uit.
De rest van de week bestond verder hoofdzakelijk uit intakes met alle behandelaars. Ik kan wel zeggen dat ze niets aan het toeval overlaten. Alle disciplines passeren de revue. Testen en onderzoeken te over. Daar kreeg ik ook antwoord op het tot dan toe voor mij een raadsel zijn van het zuurstof gebruik. Reden is eigenlijk heel logisch. Het zuurstofgehalte in mijn bloed is al niet al te hoog. En door het feit dat je in Davos toch op ca 1560 meter zit moet je lichaam erg wennen. Gelukkig is het niet permanent want lastig is het wel. Je moet de hele dag met een O2 tank mee zeulen en ’s avonds is helemaal een ramp…… Veel drinken is ook een belangrijk punt. Doe je dat niet dan loop je de kans dat je uitdroogt of dat je snel hoofdpijn krijgt, dus veel drinken :) Ook mocht, en mag nog steeds, me niet op eigen kracht door de kliniek bewegen. In het begin is dat erg lastig want telkens wanneer ik ergens naartoe moest een Zoco me daar in een rolstoel naartoe brengen. Stomvervelend natuurlijk. Gelukkig was daar een simpele oplossing voor, een Booster! Een booster is eigenlijk een scootmobieltje en das best handig. Er zijn er een aantal op de afdeling en onderhand weet ik welke het snelst is (en die is overigens niet altijd beschikbaar)
Morgen krijg ik de voorlopige prognose van de duur van de opname te horen. Ik ga ervan uit dat het minimaal 12 weken worden met eventueel een uitloop naar 15 weken. Eigenlijk maakt het me ook niet al te veel uit hoelang het allemaal gaat duren. Opknappen en iedere gelegenheid aangrijpen om de gebruik te maken van de kennis die hier is. Oke ik weet nog niet hoe het plan er uit gaat zien en ik weet ook nog iet wat ik in eerste instantie wel en niet mag, wat ik wel weet is dat ik niet kan wachten tot ik kan beginnen met het programma........
Harry
Een simpele vraag tijdens een routine controle en het was geregeld. Dat wil zeggen de aanvraag voor een opname in het astmacentrum in Davos ging de deur uit. En zie daar ik ben er! Het is allemaal wel heel anders dan de eerste keer dat ik in Davos was. Andere kliniek, andere ideeën, andere behandeling (!!). Vorige week had ik nog geen idee van wat me nou te wachten zou staan. Nu een week later moet ik bekennen dat ik dat nog steeds niet helemaal weet. Na het afscheid op Schiphol van ouders en familie de douane perikelen ben je dan “alleen”. De groep waarmee ik naar Zwitserland vloog bestond uit louter dames en een jongen die naar de kindergroep toe moest. Ik mocht me vanaf dat moment absoluut niet meer inspannen. Voor de hele groep was vervoer in de vorm van golf karretjes en rolstoelen geregeld vanaf de douane naar de gate. Als groep mochten we rond 14.40 als eerste het vliegtuig in (Airbus A320 voor de liefhebbers). Daar wachtte me de eerste verassing. Ik werd direct aan het zuurstof geslingerd, zit je dan……………. De vlucht (anderhalf uur)was goed, een normale lijn vlucht van Amsterdam naar Zurich. Mooi plaatsje bij het raam en het zicht was tot halverwege Duitsland goed. Vanaf daar was werd het snel slechter en eenmaal geland regende het. Vanaf Kloten (het vliegveld bij Zurich)met de bus van de kliniek naar Davos. Achteraf vond ik de trip van het vliegveld naar de kliniek het meest inspannend. Ook in de bus moest ik aan de O2, oke ‘t zal wel dacht ik bij mezelf. Onderweg was het weer niet te best en eigenlijk paste dat wel een beetje bij de stemming die zich van me meester had gemaakt. Na een trip van ongeveer 2,5 uur waren we om 20.15 bij de kliniek. Eenmaal binnen werd iedereen naar de kamer gebracht. Ik heb een prima kamer op het “einde van de gang”. Een eenvoudig broodmaal stond klaar en na nog een bezoek van de arts ging het licht bij me uit.
De rest van de week bestond verder hoofdzakelijk uit intakes met alle behandelaars. Ik kan wel zeggen dat ze niets aan het toeval overlaten. Alle disciplines passeren de revue. Testen en onderzoeken te over. Daar kreeg ik ook antwoord op het tot dan toe voor mij een raadsel zijn van het zuurstof gebruik. Reden is eigenlijk heel logisch. Het zuurstofgehalte in mijn bloed is al niet al te hoog. En door het feit dat je in Davos toch op ca 1560 meter zit moet je lichaam erg wennen. Gelukkig is het niet permanent want lastig is het wel. Je moet de hele dag met een O2 tank mee zeulen en ’s avonds is helemaal een ramp…… Veel drinken is ook een belangrijk punt. Doe je dat niet dan loop je de kans dat je uitdroogt of dat je snel hoofdpijn krijgt, dus veel drinken :) Ook mocht, en mag nog steeds, me niet op eigen kracht door de kliniek bewegen. In het begin is dat erg lastig want telkens wanneer ik ergens naartoe moest een Zoco me daar in een rolstoel naartoe brengen. Stomvervelend natuurlijk. Gelukkig was daar een simpele oplossing voor, een Booster! Een booster is eigenlijk een scootmobieltje en das best handig. Er zijn er een aantal op de afdeling en onderhand weet ik welke het snelst is (en die is overigens niet altijd beschikbaar)
Morgen krijg ik de voorlopige prognose van de duur van de opname te horen. Ik ga ervan uit dat het minimaal 12 weken worden met eventueel een uitloop naar 15 weken. Eigenlijk maakt het me ook niet al te veel uit hoelang het allemaal gaat duren. Opknappen en iedere gelegenheid aangrijpen om de gebruik te maken van de kennis die hier is. Oke ik weet nog niet hoe het plan er uit gaat zien en ik weet ook nog iet wat ik in eerste instantie wel en niet mag, wat ik wel weet is dat ik niet kan wachten tot ik kan beginnen met het programma........
Harry
-
30 Juni 2009 - 19:28
Liesbeth:
Nou Har, we hebben net even gebeld en ik heb natuurlijk gelijk je weblog opgezocht. Ik denk dat iedereen dit erg leuk vind om zo te kunnen lezen hoe het daar met je gaat. Iedereen is erg belangstellend! -
30 Juni 2009 - 19:29
Peter/janna:
He harry, wat een verhaal man en leuk dat we zo een beetje van jou op de hoogte kunnen blijven.
De dagen zullen voor jou wel erg lang zijn of heb je ook nog wel een beetje tijd voor jezelf om iets te ondernemen?
Binnenkort ga ik effe naar anneke en rinze dan kunnen we even skippen(nog nooit van gehoord, maar wel mooi zei rinze)
Ik/wij wensen je eerst veel succes daar en als er nieuws is horen we dat wel.
He maat hou je haaks,
Groeten Peter -
30 Juni 2009 - 20:20
Klasiena:
Hoi Harry,
Net je weblog gelezen, van je vader hoorde ikvanmiddag al dat je flink aan banden was gelegd. Hopelijk weet je snel meer van wat er je te wachten staat en kun je snel met het programma van start.
Hier aan de Buorren is alles oke. We hebben hier lekker weer, nog drie dagen school en dan heeft Amarins vakantie.
Harry hou je haaks en tot horens!
Groeten van de buren. -
30 Juni 2009 - 21:11
Rene T.:
en de foto's.....die komen nog ? :)
succes vent.
spreek je gauw -
30 Juni 2009 - 21:39
Leffie:
Ah Harris,
Leuk dat we je zo even kunnen volgen, een inspannende reis gehad begrijp ik dus wel, maar super dat je zoveel moet drinken idd!!
Je hebt nog nix gemist hier in Rottevalle, gaat z n ganetje allemaal warm is het hier, maar ik klaag niet!
Hey kameraad, heel veel suc6 daar verder en we houden ff contact.
Groeten Lieuwe en een dikke tut fan Ramona -
01 Juli 2009 - 09:21
Marianne VR.:
He Harris,
wat ben ik blij iets van je te lezen....wat een inpact zeg....En wat een ontvangst op schiphol, lekker luxe in een golfkarretje naar het vliegtuig. Vervolgens wordt je omringd door een harem aan vrouwen...jajaja klinkt erg vervelend :-)
Maar als ik het goed begrijp had je een privéchaffeur die je nu ingewisseld hebt voor een snelle kart!! Had ik dat geweten dan had je een raceoverall gekregen van DNWB!!
Heel veel suc6!! X Marianne
-
01 Juli 2009 - 10:48
Sjoerd:
He kerel,
Heel veel succes en ik hoop dat je snel aan je programma mag beginnen. Ben erg benieuwd hoe het je gaat verlopen.
Sjoerd. -
01 Juli 2009 - 13:49
Jaap E.:
Hey Harris,
Vanmorgen nog je Hyve bekeken en een krabbel achtergelaten, nu gelijk een heel blog!
Sterkte daar en hou ons op de hoogte!! -
01 Juli 2009 - 16:49
Sip En Maris:
Hey Harry!
Leuk om wat van je te horen, klink best heftig daar allemaal! Gelukkig heb je een positieve insteek, houden zo! Heb je de literatuur al uit ;)
Veel succes daar,
groeten Sip en Maris -
01 Juli 2009 - 20:02
Geertje En Hobbe:
Ha die Harris,
Gister van J.A. gehoord dat je in Davos zit. Inmiddels je weblog ontdekt. Mooi om zo ff op de hoogte te blijven van je wel en wee daar in Davos. Wij hopen dat je snel opknapt en daar ook nog wat kunt gaan genieten van de mooie omgeving.
Groetnis ut Akkrum -
01 Juli 2009 - 20:14
Geertje En Hobbe:
Ha die Harris,
Gister van J.A. gehoord dat je in Davos zit. Inmiddels je weblog ontdekt. Mooi om zo ff op de hoogte te blijven van je wel en wee daar in Davos. Wij hopen dat je snel opknapt en daar ook nog wat kunt gaan genieten van de mooie omgeving.
Groetnis ut Akkrum -
01 Juli 2009 - 20:21
Marcel En Ag:
He Harry,
Wat een reis zeg..... Goed om te lezen dat het goed met je gaat en dat je veilig bent aangekomen. Nu wachten op dat plan, hopelijk valt het mee. Hier in Drachten is het rustig, we zijn aan het genieten van het mooie weer. Laat snel weer wat van je horen!
Liefs,
Marcel en Aeltsje-Gepke
PS: het eerste deel van ROME hebben we al gekeken, op naar het tweede deel. -
03 Juli 2009 - 05:52
Hinry:
He vriend,
Alles goed daar?
Ik zeg lekker kaasfonduen en goed herstellen.
Toppie Topstra,
Herstelse en GTZ, Hinry -
03 Juli 2009 - 09:29
Gerda:
Dag man uit de Parel,
Dit is nog eens een verslag(je). Goed dat je ons zo op de hoogte weet te houden. (Ben nu al nieuwsgierig naar het volgende verhaal)
Daarnaast klinkt het allemaal (nu al) erg inspannend zo voor de eerste week. Maar met deze positieve houding, ga je het daarzo helemaal maken.
Groetjes en tot horens. We houden je in de gaten
Gerda -
04 Juli 2009 - 09:57
Jan Albert:
He Harris,
Dit is ideaal,wat een verslag man!Het is even werk, maar voor de thuisblijvers perfekt.
Maar goed, een goede maar verassende reis gehad lees ik, zo iets verwacht je niet als je zo uit het het gewone leven (met beperkingen) stapt. Je zit in ieder geval "te plak"
Hoe gaat het met je lotgenotes, kun je daar wat mee opschieten? Ik wens je veel sucses met je behandeling en met het verblijf daar.
Groeten fan us. -
04 Juli 2009 - 22:53
Griet Veenstra:
hoy Harry
net je weblog ontdekt
en gelezen natuurlijk
we hopen dat je vlug opknapt in Davos
we blijven je volgen via je weblog
groetjes Griet, Wopke en Tineke
-
05 Juli 2009 - 12:01
Johan&MoniqueDolstra:
Hoi Harry,
Hier even een berichtje uit Steenwijk. Liesbeth vertelde ons over je weblog en vanzelfsprekend zijn we deze gelijk gaan bekijken. Het is denk ik voor velen fijn om zo op de hoogte te kunnen blijven van je verblijf in Davos. Wij hopen dat je zult opknappen en wensen je natuurlijk al het goeds toe!
Groetjes van Johan, Monique, Sanne & Yven Dolstra -
05 Juli 2009 - 18:50
Libbe:
Hoi Harry!
Had vernomen dat je naar Davos ging en linkje naar je blog gekregen. Wat een verhaal meteen al, keep us posted! :)
Veel succes, ik hoop dat ze goede dingen voor je kunnen doen!
Fr.groetnis ut Grins,
Libbe -
06 Juli 2009 - 13:27
Feya En Familie:
Ha Harry!
Heb gelijk even je weblog bij mijn favorieten geplaatst. Leuk om zo wat op de hoogte te blijven!We wensen je ook veel succes en beterschap en hopelijk ook wat gezelligheid. En met veel drinken bedoelen ze natuurlijk geen bier, he!!
Ik ga je zeker volgen.
Hilsen, Feya en anderen.
P.s. Hier alles prima. We hebben het nog steeds naar onze zin in het mooie Denemarken!Als je je verveeld moet je maar es kijken op: www.familievandermolen.waarbenjij.nu
Het beste... -
06 Juli 2009 - 16:04
Peter J:
Hey harris, heel veel sterkte en hoop je met de tijd weer gezond terug te zien.
-
06 Juli 2009 - 20:09
Harma:
Dat was wel even schrikken zeker meteen aan de zuurstof. Ik heb wel in de gaten dat het er nogal anders aan toegaat dan toen. Even wennen en dan er vol tegenaan. creatieve therapie, bewegingstherapie, ontspanningstherapie etc. Misschien is dat er ook wel niet meer. Ook veel duitsers in de kliniek toch? is een combi met een duitse kliniek als ik me het goed herinner. Heb je nu ook een groep waar je in leeft? Succes en een dikke knuffel (denk aan de momenten na het eten). Vroeger deelde je dan een knuffel, wrevel, vette irritatie etc ui aan je groepsgenoten. Of was dat in de vossen niet zo? Groetjes!! -
07 Juli 2009 - 13:53
Ronald Vd Meer:
Hallo Harry
Men realiseert zich niet wat er allemaal bij komt kijken en wat je wel en niet meer mag.
Je gezondheid is inderdaad nu nummer 1
Heb je de kaart van ons al op een mooie plaats gezet?.
veel sterkte gewenst ook namens de mensen hier bij philips -
07 Juli 2009 - 16:06
Cornelis:
Harry, succes daar, ik hoop dat davos je helpt.
Niet teveel verkeerde dingen drinken en een beetje aardig zijn voor je harem daar.
groet,
Cornelis
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
