Bezoek en weers perikelen…….
Door: Harry
Blijf op de hoogte en volg Harry
22 Juli 2009 | Zwitserland, Davos
Time flies……….. vier weken alweer. Vier weken stel je eens voor wat je in vier weken allemaal kunt doen. Je kunt net als het peloton 3500 kilometer fietsen door Frankrijk, je kunt een week langer bouwvak houden, of je kunt naar Davos gaan :-) Dat er al vier weken voorbij zijn geeft me het gevoel dat ik hier op mijn plek ben, dat het goed voor me is en dat het als allerbelangrijkste iets op gaat leveren. Waarom ik dat weet weet ik niet, maar iets zegt me dat het een van de beste beslissingen van de afgelopen tijden is geweest om naar hier te komen. Het wordt allemaal steeds duidelijker en overzichtelijker. Goed, lang alles is nog niet wat het moet zijn en ik weet ook ongetwijfeld nog lang alles niet wat ik wil en bovenal moet weten. Dat kan ook niet in vier weken.
Tis vandaag wel een vette baal dag. 21 juli, ik had mooi in de ArenA bij U2 kunnen staan met Willem, Marco en Theo. Kijken of het weer zo’n best concert zou zijn als 2005. Het lot heeft anders beslist en het concert gaat aan mijn neus voorbij, mooi klote, en nee hiervoor ga ik geen verzachtende omstandigheden zoeken :-)
Maar ala, hiero in Davos is het ook mooi, doe ik het toch…….
Het was me het weekje wel. Afgelopen donderdag nadat ik de afspraken die op het programma stonden had afgewerkt was het tijd voor bezoek. Willem was in town. Met een interrail ticket die je door heel europa brengt (ja toch?) met de trein is ie naar Davos getreind. Het is echt super dat je na een aantal weken weer een bekend gezicht in levende lijve ziet. Na ’n bakkie in de kliniek zijn we met de bus naar het dorp gereden. Gelukkig was het geen probleem om het dorp in te gaan. Even had ik nog mijn twijfels of er wel toestemming zou komen. Het was ongegronde twijfel, no problemo, mits ik maar een O2 tank mee zou nemen. Nou geen probleem, dat ding in de rugzak en klaar is kees. Het weer was meer dan super en het was dus beslist geen straf om lekker een terras te zoeken waar we lekker konden lullen over it heitelân en de dagelijkse zaken die een mens bezig kunnen houden. Op vrijdag was het weer minder dan op de donderdag zoals de Zwitserse Piet Paulusma al voorspeld had. De afspraken van vrijdag gingen gewoon door. Helaas was er daardoor alleen tijd voor een bak koffie. Het bezoek was kort maar de energie die ik er uit heb gehaald is niet te meten, THX Willem !!
Tja na de vrijdag komt logischerwijs de zaterdag. Voor de zaterdag stond een leuke trip naar Pontresina gepland. De mensen, including me, die zich daarvoor hadden ingeschreven hadden het er al dagen over. Het schijnt dat er daar een gletsjer is die adembenemend (euhhhh) mooi is. Echter na een nacht met veel onweer en veel ontladingen die voor veel lawaai in het dal zag de wereld er op zaterdagochtend heeeel anders uit dan op de vrijdag. Om acht uur ben ik met mijn slaperige kop opgestaan om op tijd in het restaurant te zijn (na 08.45 uur krijg je daar echt nix meer). Gordijnen open en ook direct maar weer dicht, “Dit kan toch niet?”, nog eens open………… Het is toch echt zo, de hele wereld WIT, 5 cm verse sneeuw in de tuin en op de berghellingen een veelvoud. Ik kan vertellen dat je niet weet wat je ziet. Is het 18 juli, korte broek ligt klaar, zie je buiten een witte wereld…. Ik denk dat zelfs Piet dat met zijn weersvoorspellingen niet had kunnen voorzien. Deze winterse perikelen zorgden ervoor dat de strassen zustand niet toe liet dat de trip naar Pontresina door kon gaan :-( , het was tenslotte toch anderhalf uur rijden daar naartoe. Op de afdeling was het al snel een drukte van belang, iedereen, including me, met camera’s in de weer om dit toch maar goed vast te leggen op de gevoelige plaat. De rest van de dag was een saaie, wat eten, bakkie doen, nog een bakkie doen, en ach waarom niet nog maar een bakkie doen en wat naar de tour kijken. Eindelijk, dag voorbij. De zondag was min of meer hetzelfde als de zaterdag. Zij het dat de sneeuw weer weg was en het ’s middags weer dusdanig aangenaam was dat het buiten prima toeven was.
Wat doe je dan op maandag, nou dat is net als in Nederland het begin van de werk week. Dat is opstaan, ontbijten en aan de slag met het programma. Dat zijn de dagen waar ik het voor doe. Eerst staat er een seminar op het programma. In die seminars (gvo worden die hier genoemd) wordt onze kennis op het gebied van astma aangevuld, opgevijzeld. Persoonlijk vind ik deze gvo’s meer dan nuttig. Er passeert zoveel nuttige informatie de revue dat ik eigenlijk niet besef hoeveel, of misschien ook hoe weinig, ik eigenlijk weet over het fenomeen astma, als alle gvo’s achter de rug zijn zal ik daar eens wat meer over vertellen. Wat ik al wel weet is dat er veel te halen valt! Na het gvo is het dan tijd voor fysio. Voor mij betekend dat fietsen, fietsen en nog eens fietsen. Na het fiets onderdeel bekijken we hoe ik me voel en wat de tussentijdse saturatie metingen opleveren. Als deze binnen de perken zijn mag ik nog wat aan gewichten trekken, fitness noemen ze dat. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik me daar wat anders bij voor had gesteld. ’t Is niet helemaal wat ik in Nederland zij de Sportsclub deed. Maar goed, licht beginnen is ook een begin. De rest komt vanzelf, tijd, tijd, tijd. Tijd en geduld dat zijn de sleutel woorden.
Wat komende week voor me in petto heeft weet ik niet precies. Rooster wijzigingen gebeuren nogal een eens. Ik wacht het af. Belangrijkste conclusie die ik trek na de eerste maand is dat er voorzichtig vooruitgang is en dat er wel eens meer te halen kan zijn dan ik in eerste instantie voor mogelijk hield…………
Tis vandaag wel een vette baal dag. 21 juli, ik had mooi in de ArenA bij U2 kunnen staan met Willem, Marco en Theo. Kijken of het weer zo’n best concert zou zijn als 2005. Het lot heeft anders beslist en het concert gaat aan mijn neus voorbij, mooi klote, en nee hiervoor ga ik geen verzachtende omstandigheden zoeken :-)
Maar ala, hiero in Davos is het ook mooi, doe ik het toch…….
Het was me het weekje wel. Afgelopen donderdag nadat ik de afspraken die op het programma stonden had afgewerkt was het tijd voor bezoek. Willem was in town. Met een interrail ticket die je door heel europa brengt (ja toch?) met de trein is ie naar Davos getreind. Het is echt super dat je na een aantal weken weer een bekend gezicht in levende lijve ziet. Na ’n bakkie in de kliniek zijn we met de bus naar het dorp gereden. Gelukkig was het geen probleem om het dorp in te gaan. Even had ik nog mijn twijfels of er wel toestemming zou komen. Het was ongegronde twijfel, no problemo, mits ik maar een O2 tank mee zou nemen. Nou geen probleem, dat ding in de rugzak en klaar is kees. Het weer was meer dan super en het was dus beslist geen straf om lekker een terras te zoeken waar we lekker konden lullen over it heitelân en de dagelijkse zaken die een mens bezig kunnen houden. Op vrijdag was het weer minder dan op de donderdag zoals de Zwitserse Piet Paulusma al voorspeld had. De afspraken van vrijdag gingen gewoon door. Helaas was er daardoor alleen tijd voor een bak koffie. Het bezoek was kort maar de energie die ik er uit heb gehaald is niet te meten, THX Willem !!
Tja na de vrijdag komt logischerwijs de zaterdag. Voor de zaterdag stond een leuke trip naar Pontresina gepland. De mensen, including me, die zich daarvoor hadden ingeschreven hadden het er al dagen over. Het schijnt dat er daar een gletsjer is die adembenemend (euhhhh) mooi is. Echter na een nacht met veel onweer en veel ontladingen die voor veel lawaai in het dal zag de wereld er op zaterdagochtend heeeel anders uit dan op de vrijdag. Om acht uur ben ik met mijn slaperige kop opgestaan om op tijd in het restaurant te zijn (na 08.45 uur krijg je daar echt nix meer). Gordijnen open en ook direct maar weer dicht, “Dit kan toch niet?”, nog eens open………… Het is toch echt zo, de hele wereld WIT, 5 cm verse sneeuw in de tuin en op de berghellingen een veelvoud. Ik kan vertellen dat je niet weet wat je ziet. Is het 18 juli, korte broek ligt klaar, zie je buiten een witte wereld…. Ik denk dat zelfs Piet dat met zijn weersvoorspellingen niet had kunnen voorzien. Deze winterse perikelen zorgden ervoor dat de strassen zustand niet toe liet dat de trip naar Pontresina door kon gaan :-( , het was tenslotte toch anderhalf uur rijden daar naartoe. Op de afdeling was het al snel een drukte van belang, iedereen, including me, met camera’s in de weer om dit toch maar goed vast te leggen op de gevoelige plaat. De rest van de dag was een saaie, wat eten, bakkie doen, nog een bakkie doen, en ach waarom niet nog maar een bakkie doen en wat naar de tour kijken. Eindelijk, dag voorbij. De zondag was min of meer hetzelfde als de zaterdag. Zij het dat de sneeuw weer weg was en het ’s middags weer dusdanig aangenaam was dat het buiten prima toeven was.
Wat doe je dan op maandag, nou dat is net als in Nederland het begin van de werk week. Dat is opstaan, ontbijten en aan de slag met het programma. Dat zijn de dagen waar ik het voor doe. Eerst staat er een seminar op het programma. In die seminars (gvo worden die hier genoemd) wordt onze kennis op het gebied van astma aangevuld, opgevijzeld. Persoonlijk vind ik deze gvo’s meer dan nuttig. Er passeert zoveel nuttige informatie de revue dat ik eigenlijk niet besef hoeveel, of misschien ook hoe weinig, ik eigenlijk weet over het fenomeen astma, als alle gvo’s achter de rug zijn zal ik daar eens wat meer over vertellen. Wat ik al wel weet is dat er veel te halen valt! Na het gvo is het dan tijd voor fysio. Voor mij betekend dat fietsen, fietsen en nog eens fietsen. Na het fiets onderdeel bekijken we hoe ik me voel en wat de tussentijdse saturatie metingen opleveren. Als deze binnen de perken zijn mag ik nog wat aan gewichten trekken, fitness noemen ze dat. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik me daar wat anders bij voor had gesteld. ’t Is niet helemaal wat ik in Nederland zij de Sportsclub deed. Maar goed, licht beginnen is ook een begin. De rest komt vanzelf, tijd, tijd, tijd. Tijd en geduld dat zijn de sleutel woorden.
Wat komende week voor me in petto heeft weet ik niet precies. Rooster wijzigingen gebeuren nogal een eens. Ik wacht het af. Belangrijkste conclusie die ik trek na de eerste maand is dat er voorzichtig vooruitgang is en dat er wel eens meer te halen kan zijn dan ik in eerste instantie voor mogelijk hield…………
-
22 Juli 2009 - 08:00
Johannes & Engelien:
Lieve lieve lieve Harry,
Wat fijn dat je deze website hebt gemaakt. Zo zijn wij altijd en overal op de hoogte van Harry.
Gisteren had ik een smsje van Gerda gekregen daar stond in dat je Gerda even op had gebeld. Wij denken veel aan je….Bedankt voor de groetjes! Lief dat je aan ons dacht.
Wat schrijf jij lange en vooral ook leuke verhalen, zeg! Het is een groot plezier om je verhalen te lezen, vooral de hoogte punten van je, Harry. Wil je niet iets doen met je schrijftalenten? ;)
Zo schreef je hier ook dat je de juiste keuze hebt gemaakt om naar Davos te gaan. Dat is fijn om te horen en dat doet ons erg goed.
Maar Harry wanneer komen toch de leuke foto’s erop? Video’s zijn natuurlijk ook van harte welkom(H). We kijken ernaar uit!
Geniet van de mooie momenten!
Liefs, Johannes en Engelien
P.s. Heb jij de Zwitserse Piet Paulusma gezien?:o Wat geweldig! Heb je wel een handtekening voor mij gevraagd?
-
24 Juli 2009 - 12:15
Karin:
Hoi arry
Ja de weekenden zijn daar vast niet veel anders als hier maar je hebt daar een veel mooier uitzicht dan in Rottevalle want de kans is erg klein dat we hier sneeuw krijgen wat ik 1000 keer liever dan regen.
Ik ben erg blij dat je nu meer info over astma krijgt en dat je merkt dat je vooruitgang boekt.
Daarvoor zit je daar ook.
He Harry doe rustig aan en geniet van elk moment
P/S Jan Albert heeft volgende week vrij en we gaan 1 aug op vakantie naar Polen naar Jelle en Henrika Hoekstra,dan kan Jamie Nicky weer zien want die hebben verkering.
Nou Harry een dikke tut fan us ut Rottevalle -
24 Juli 2009 - 15:26
Elzien:
He Harry
Ben weer helemaal bij van je "avonturen" in Davos.
Vorige week nog door Zwitserland gereisd en even naar je gezwaaid, het was toen wel erg slecht weer.In italie was het beter. Heerlijk weer gehad en genoten van de mooie omgeving. Maar dat ligt nu alweer een week achter ons, en ook alweer naar de baas geweest zelfs, Anton ligt alweeer een week onder de vrachtwagens te sleutelen. Dus je begrijpt wel het leven heeft hier alweer zijn normale ritme te pakken.
Ik ben blij dat er wat vooruitgang bij je is, we zien uit naar je volgende verslag.
Goetjes van
Anton, Elzien, Karin en Robert -
25 Juli 2009 - 19:07
Gerrit:
Hej Harris, mooie verhalen kun je schrijven man!
Best avontuurlijk zo allemaal!
Fijn om te lezen dat je je beter voelt. Zo doorgaan he.
oja...Op dit moment kijken we naar de Johan Cruijff schaal waarin Heerenveen inmiddels met 3-0 achterstaat... na 28 minuten..balen..
't Beste jonge!
Groetnis Gerrit
-
25 Juli 2009 - 20:00
Sybe Mark:
Hoi Harry,
Ook in Gytsjerk volgen wij jouw verhalen. Ik hoorde van mijn ouders dat je weer in Davos zit. Klote man!! Gelukkig gaat het langzaam steeds een beetje beter lees ik.
Hier in Gytsjerk is alles goed. Hessel onze zoon wordt in oktober alweer 3. Hadewych is nu in verwachting van een tweeling. Ze worden in december verwacht.
Mooie verhalen klieder je op de digitale snelweg. Blijf dit doen!
Heel veel beterschap toegewenst (zo snel mogelijk) en pas goed op jezelf.
Tot het volgende verhaal.
Groeten,
Sybe en Hadewych
-
27 Juli 2009 - 11:44
John:
Hey Kerel,
Leuk dat je de zaak zo voor ons bijhoudt. Goed om te lezen dat je goede keuze hebt gemaakt. MSN staat elke dag open...
Tot binnenkort en de garoeten: John. -
28 Juli 2009 - 19:23
Wilco En Martha:
Hé Harry, ook wij volgen vol belangstelling jouw verslagen. We vinden het fijn dat je vooruitgang boekt. Ga zo door!!!
Je hebt inmiddels vast wel gehoord dat SCH met 5-1 aan de kont heeft gekregen van AZ. De schaal ging dus aan onze neus voorbij. We zullen zien dat het vrijdag in de eerste competitiewedstrijd beter gaat. Hou je taai en geniet van het mooie Zwitserland. We blijven je volgen. Groeten van Wilco en Martha. -
28 Juli 2009 - 19:24
Hendrik En Answanet:
Hey jonge!
Ik lees net van je verhalen.Indrukwekkend allemaal.Wat geweldig dat daar sneeuw is gevallen.Dat verwacht je in deze tijd niet.Erg leuk dat Willem langs is geweest.Kan me voorstellen dat het fijn is om goede bekenden te zien.Harry,we wensen jou heel veel succes met alles toe,en hopen je snel weer te zien.
Liefs Answanet,Hendrik,Wybren en Arjen -
16 Augustus 2009 - 20:18
Willem:
He Harry,
Beetje late reactie, maar toch. Vakantie is weer afgelopen en ik heb het eerste weekje in Kampen er weer opzitten.
Ik vond het super om een paar dagen in Davos te zijn! Mooi dat we daar ff een middagje op het terras hebben kunnen zitten. Opmerking over interrail klopt idd. Ben na Davos nog even een weekendje in Praag geweest. Ook prima te doen!
Heerenveen heeft de eerste overwinning ook binnen, al was dat meer de verdienste van Vitesse. Wat speelden die ongeloveloos slecht.
Tot snel in Rottevalle.
Grt. Willem. -
01 September 2009 - 20:35
Gerrit&Babs Jagersma:
hoi Harrij eindelijk hebben we je web pagina gevonden.veel gelezen , maar niet alles,toch is het leuk om via de pc wat op de hoogte te blijven hoe het jou vergaat, en een compliment voor jou dagboek wat je bijhoud,als we zo jou verslag lezen zijn we blij dat het je goed vergaat, en dat je het daar naar je zin hebt.maar een Fries blijft een Fries, jammer dat we niet via de webcam kunnen comminuceren,want we weten niet hoe dat moet,Harrij jongen het ga je goed Hartelijke groeten Gerrit en Babs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
