Start 2e fase !!
Door: Harry
Blijf op de hoogte en volg Harry
24 Augustus 2015 | Zwitserland, Davos
Start 2e fase !!
Na rust een aanpassen onderzoeken en testen is het dan eindelijk zover. Wat mij betreft is de tweede fase van de revalidatie aangebroken. Het programma wordt er voller door maar dat is alleen maar een prettige constatering. Naast de “normale” afspraken en de gvo’s (groepsvoorlichting) staan er vanaf nu structureel fitness/cardio, zwemmen en fysieke belastbaarheid bij. Ik kan melden dat dat me goed doet. Op een gegeven moment is het klaar, klaar in de zin van dat de rem er af moet, dat je verder wilt, vooruit! Grootste valkuil daarbij is dat de rem er helemaal nog niet af kan, dit om de doodsimpele reden dat het fysiek nog niet op peil is, m.a.w. de kop wil wel maar het lijf protesteert.
Afgelopen week dus een vol programma. Vooral de sport momenten waren intensief. Het was vooral uitzoeken wat ik het beste als uitgangspunt, start punt zoals je wilt, kon nemen. Samen met de fysio hebben we, denk ik, een goed start punt genomen wat eerder voorzichtig genoemd kan worden dan vooruitstrevend of spannend. Wat ik vooral niet wil is te hard van stapel lopen. Langzaam beginnen en uitbouwen. Liever bijstellen naar boven dan naar beneden!!
Mooi dat het de tweede helft van afgelopen week redelijk weer was. Niet super, maar gewoon goed. ’s Ochtens (wanneer er niks op het programma staat) is het voor de hoofdingang prima toeven. Daar zorgt, wanneer ie er is, de zon gelijk lekker temperatuurtje. Ik vind het dan ook lekker om na een bak koffie daar lekker van te genieten. ’s Middags in de vrije uurtjes en na het programma lekker op het balkon in de zon zitten, boek en water erbij, kan veel slechter denk ik dan maar. Maar het kan ook beslist anders, wanneer de bewolking plotseling toeslaat en zich een weg wurmt door de dalen en over de bergen dan is het gelijk fris en soms gewoon koud. Het begin van de week was fris en regenachtig. Voor de natuur hier een verademing. Het was overal ontzettend droog en de lokale autoriteiten hadden een algemeen stook en vuur verbod afgekondigd. Na de regen van begin afgelopen week kun je bijna zien dat de natuur er wat frisser bijstaat. Het kan natuurlijk verbeelding zijn maar het groen oogt groener…..
Zaterdag na 4 weken maar eens van de berg. Met de bus van de kliniek een rondje rijden en een kijkje genomen in het Dischmatal. Lekker om er eindelijk eens even uit te kunnen. Vooral ook om even iets anders om mijn kop te hebben dan de rust en het leventje in de kliniek. Even de “hectiek” van het “normale” leven ervaren. Uitkijken voor ik de straat oversteek, wat boodschappen halen die al of niet nodig zijn (lees chocola en lokale lekkernijen). Gewoon even vergeten waarvoor ik op de berg zit. Het was goed om dat te doen en het smaakt naar meer. Maar dat meer moet ik eerst verdienen, hoe meer progressie ik boek hoe meer ik me vrij kan bewegen. Let wel dit alles wel met O2, en dat is dan weer niet erg want juist dat beetje extra O2 zorgt er wel voor dat ik me beter voel en beter instaat ben om de progressie die ik absoluut nog verwacht te behalen te halen!!
Wanneer ik nu terug kijk op de eerste 4 weken dan zijn die snel voorbij gegaan. Niet dat ze gemakkelijk waren, beslist niet. Er zijn toch een aantal momenten geweest die me flink aan het denken hebben gezet en die uitermate confronterend waren. Maar goed daarvoor ben ik tenslotte hier. Ik ben niet gekomen om te kniezen. Nee de tank moet hier weer vol, energie en O2 tanken dat wil ik halen. Het mooiste daarvan? Het kost niks, ja wat doorzettingsvermogen en een positieve instelling en laat ik dat nou toevallig wel ergens hebben liggen. Komende week lekker de kop der foar, ik heb er in elk geval zin in!!
Na rust een aanpassen onderzoeken en testen is het dan eindelijk zover. Wat mij betreft is de tweede fase van de revalidatie aangebroken. Het programma wordt er voller door maar dat is alleen maar een prettige constatering. Naast de “normale” afspraken en de gvo’s (groepsvoorlichting) staan er vanaf nu structureel fitness/cardio, zwemmen en fysieke belastbaarheid bij. Ik kan melden dat dat me goed doet. Op een gegeven moment is het klaar, klaar in de zin van dat de rem er af moet, dat je verder wilt, vooruit! Grootste valkuil daarbij is dat de rem er helemaal nog niet af kan, dit om de doodsimpele reden dat het fysiek nog niet op peil is, m.a.w. de kop wil wel maar het lijf protesteert.
Afgelopen week dus een vol programma. Vooral de sport momenten waren intensief. Het was vooral uitzoeken wat ik het beste als uitgangspunt, start punt zoals je wilt, kon nemen. Samen met de fysio hebben we, denk ik, een goed start punt genomen wat eerder voorzichtig genoemd kan worden dan vooruitstrevend of spannend. Wat ik vooral niet wil is te hard van stapel lopen. Langzaam beginnen en uitbouwen. Liever bijstellen naar boven dan naar beneden!!
Mooi dat het de tweede helft van afgelopen week redelijk weer was. Niet super, maar gewoon goed. ’s Ochtens (wanneer er niks op het programma staat) is het voor de hoofdingang prima toeven. Daar zorgt, wanneer ie er is, de zon gelijk lekker temperatuurtje. Ik vind het dan ook lekker om na een bak koffie daar lekker van te genieten. ’s Middags in de vrije uurtjes en na het programma lekker op het balkon in de zon zitten, boek en water erbij, kan veel slechter denk ik dan maar. Maar het kan ook beslist anders, wanneer de bewolking plotseling toeslaat en zich een weg wurmt door de dalen en over de bergen dan is het gelijk fris en soms gewoon koud. Het begin van de week was fris en regenachtig. Voor de natuur hier een verademing. Het was overal ontzettend droog en de lokale autoriteiten hadden een algemeen stook en vuur verbod afgekondigd. Na de regen van begin afgelopen week kun je bijna zien dat de natuur er wat frisser bijstaat. Het kan natuurlijk verbeelding zijn maar het groen oogt groener…..
Zaterdag na 4 weken maar eens van de berg. Met de bus van de kliniek een rondje rijden en een kijkje genomen in het Dischmatal. Lekker om er eindelijk eens even uit te kunnen. Vooral ook om even iets anders om mijn kop te hebben dan de rust en het leventje in de kliniek. Even de “hectiek” van het “normale” leven ervaren. Uitkijken voor ik de straat oversteek, wat boodschappen halen die al of niet nodig zijn (lees chocola en lokale lekkernijen). Gewoon even vergeten waarvoor ik op de berg zit. Het was goed om dat te doen en het smaakt naar meer. Maar dat meer moet ik eerst verdienen, hoe meer progressie ik boek hoe meer ik me vrij kan bewegen. Let wel dit alles wel met O2, en dat is dan weer niet erg want juist dat beetje extra O2 zorgt er wel voor dat ik me beter voel en beter instaat ben om de progressie die ik absoluut nog verwacht te behalen te halen!!
Wanneer ik nu terug kijk op de eerste 4 weken dan zijn die snel voorbij gegaan. Niet dat ze gemakkelijk waren, beslist niet. Er zijn toch een aantal momenten geweest die me flink aan het denken hebben gezet en die uitermate confronterend waren. Maar goed daarvoor ben ik tenslotte hier. Ik ben niet gekomen om te kniezen. Nee de tank moet hier weer vol, energie en O2 tanken dat wil ik halen. Het mooiste daarvan? Het kost niks, ja wat doorzettingsvermogen en een positieve instelling en laat ik dat nou toevallig wel ergens hebben liggen. Komende week lekker de kop der foar, ik heb er in elk geval zin in!!
-
24 Augustus 2015 - 18:20
Wieger Paulus:
Aah Harry,
We bin wat al wat onwennig fan dy op kantoor hjer ;)
Hoop dast kommende tiid in protte foarutgong ha silst!
Protte sterkte en succes!!
Groeten Wieger -
24 Augustus 2015 - 18:46
Feya:
Bewondering voor je positieve instelling en doorzettingsvermogen Harry! Prachtige foto's....Mooi hoor,die natuur daar. Dan stellen die heuveltjes hier niet zoveel voor! -
24 Augustus 2015 - 19:32
Klaas:
hee harry
moai dat it wat better giet kerel moaie wrald der succes en dog kalm an .
geniet fon de moaie omgeving.
gr klaas aly janne -
24 Augustus 2015 - 21:31
Daniel:
Hee Harry, mooi dat der positieve feroaring yn sit! Mooi dat we dy sa folgje kinne troch dyn reisverlagen te lezen !
Set um op!!
Groet Daniel -
25 Augustus 2015 - 19:50
Maurice Simmerok:
Harry,
Gisteren jouw gemist op de CR Heideheuvel. Gelukkig voor jou dst je zo positief mooie stappen maakt in Davos. Niet goed dat we het soms nodig hebben daar, des te beter dat het er is!!!
Heel veel succes kerel, keep up the good spirit en tot snel!!
Groet Maus. -
27 Augustus 2015 - 18:32
Peter:
Hoi Harry,
Mooi dat je weer iets vooruitgang boekt. Wij missen je hier natuurlijk erg op de buurt en in Vak 11.
Het weer is hier op dit moment niet veel beter, veel dikke vette buien! Beter nu, dan volgende week tijdens het dorpsfeest. Sorry, mensen uit Dr.Compagnie. Hoop voor jullie dat het beter word.
Harry, veel succes en de kop dr veur! We skype gauw s effe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
