Meer dan over de helft

Zomaar al meer dan over de helft,

Week 7 alweer voorbij. Ik ben blij dat ik “er nog ben” en de tijd heb gekregen om te kijken wat er nog inzit. Verassend genoeg weet ik nu pas dat de machtiging die de Friesland heeft afgegeven niet voor 12 weken is maar voor 9. Voor mezelf wist ik niet beter dan dat het hele circus 12 weken zou gaan duren en dat dat standaard was. Niet dus. De machtiging voor een eerste opname is voor 12 weken. Kom je vaker revalideren dan is de vervolg machtiging 9 weken met, indien dat nodig en gewenst is een optie om deze te laten verlengen naar 12 weken. Het laatste gaat in mijn geval niet gebeuren. Ik weet niet of dat nu jammer moet vinden of niet. De diagnose en de verandering in mijn ziekte beeld zijn best heftig te noemen en het is maar zeer de vraag of een langer verblijf iets toevoegt. Daar komt nog bij dat het in sommige gevallen niet altijd even gezond is om op hoogte te revalideren. En helaas zit dat bij mij zoals ik vorige keer al meldde op de wip, het zij zo. Het is nu zaak om me aan te passen en (weer) te leren leven met een nieuwe situatie. In het koppie en het lijf zit nog wel wat rek dus ik denk dat dat wel goed zal komen.

Zo dat is dus heel kort door de bocht hoe het er mentaal voorstaat. Het lijf wil ook wat! Afgelopen week best veel gedaan. Soms ook eigenlijk net iets teveel waardoor ik dat de volgende dag moest bezuren :-) Haha niet slim maar euh ik ben tenslotte ook maar een mens!! Uitgebreid gezwommen in het hallenbad. Lekker rustig vooral omdat niet iedereen die bij ons is opgenomen zwemmen op het programma heeft staan. Dit betekend dat ik het zwembad alleen maar hoefde te delen, de helft voor mijn collega patiënt en de andere helft voor mezelf (wel praktisch aangezien ik zwem met zuurstof en een laaaaange slang door het water mee trek).

Begin. Eind en tussendoor deze week naar de fitness en cardioraum. Lekker trainen, uiteraard met O2, (beetje veel) aan gewichten trekken, fietsen, lopen op de band, muziekje erbij, prima te doen. Door alle begeleiding en kennis die ik nu heb (en dat is in de nieuwe situatie meer dan nuttig) kan ik veel beter beoordelen wanneer ik wat meer kan doen maar ook vooral wanneer ik even wat minder moet doen en een rust puntje in moet lassen. Dit alles onder het wakend oog van mijn fysio. Al met al gaat dit wat mij betreft erg goed. Niet dat het super is, nee goed is een wel het juiste woord. Verder de “gewone” afspraken afgewerkt en de laatste gvo’s gehad. Betekend dat de laatste twee weken relatief rustig zouden moeten zijn. Zouden, want je weet maar nooit wat er gebeurt natuurlijk. Ik ga er vooralsnog vanuit dat ik die twee nog wel nodig heb om alles een beetje netjes af te ronden……

Naast alle “vast onderdelen” was er voldoende ruimte om zelf iets te ondernemen. Ik voelde me ook goed genoeg om dat te doen en dat is wel eens anders geweest (weer een teken dat er weldegelijk iets is verandert). Zaterdag was het prima weer. Een sterke föhn wind (warme wind die voorkomt in de Alpen) en een prima temperatuurtje nodigden uit tot het maken van een wandeling in of bij (wat je maar wilt) Clavadel. Prima te doen vanuit de kliniek. Je hoeft niet ver om mooie dingen te zien, gewoon even lopen, stukje de wei in en de wereld ziet er ineens zo anders uit dan ik de laatste weken gewend was. Prima gevoel en positieve energie aan overgehouden!!

Deze week reed de bus niet op zaterdag maar op zondag. Niet erg, mits je boodschappen nodig hebt. Met een volle bus zijn we gewoon gaan rijden. Voorin zitten is dan wel een van de betere plaatsen (ruim zicht) en dat was deze keer meer dan de moeite waard. Het rondje dorp is nog steeds wel leuk maar niet echt bijzonder meer. Na wat overleg werd geopperd om de Flüela Pass een stuk op te rijden. Goed idee want deze pas is echt de moeite waard om op te rijden (aldus de heren van Top Gear). De Flüela Pass reikt tot een hoogte van 2383 meter. Een behoorlijke hoogte waar de lucht nog ijler is dan ik gewend ben in de kliniek. We zijn niet de hele pass opgereden. Gezien de hoogte verschillen en het feit dat niet iedereen in de bus even fit is zijn we tot iets over de helft gereden. Even gestopt om, voor wie dat wou, even een frisse neus te halen. Fris was het, er stond een stevige wind en deze keer geen föhn wind. Tel daarbij op dat het ook heel voorzichtig wat begon te regenen dan weet je het wel. Mooi uitzicht, onaangenaam koud weer. De bus gedraaid en weer retour Clavadel gereden. Inmiddels volledige weersomslag in het dal. Was het nog redelijk tot goed toen we vertrokken, nu was het triest, nat, koud en winderig. Als afsluiter een cappuccino gehaald en er dan achter komen dat je van de föhn wind (van een dag eerder, en het schijnt dus zo te zijn dat je er fysiek ook last van kunt hebben) in combinatie met bijwerkingen van medicatie ook ineens zomaar niet lekker kunt zijn. Gelukkig niet heel ernstig en was het ’s avonds weer over, weet ik dat ook weer voor een volgende keer :-)

Alles gezien wel weer een goeie week. Ik leer nog steeds en kan steeds beter wennen aan het feit dat ik ondanks de ernst van de situatie nog steeds veel meer dingen wel kan doen dan niet….. We halde de kop der gewoan foar!!

http://www.wegenwiki.nl/Fl%C3%BCelapass