Lekker is dat.....

Lekker is dat……

De start van de week is al bijna routine. Na een rustig weekend waarin iedereen zijn ding doet en er ’s ochtends wat langer geslapen kan worden is het op maandag ochtend weer business as usual. Vroeg rumoer op de gang. Het is tenslotte wel een ziekenhuis hier. Artsen, fysio’s en verpleegkundigen die visites lopen, noem maar op. Lekker is wel dat de start van de dag hier niet in een strak tempo hoeft. Ik krijg mijn tijd en die neem ik dan ook. Het is niet vanzelfsprekend om hop uit bed te springen en gelijk vol gas te geven. Dat werkt niet, dat werkt in 90 van de 100 gevallen juist averechts. Tuurlijk, er wordt van me verwacht dat ik op tijd bij de afspraken verschijn en dat ik daar rekening mee houd ’s ochtends. Ik vind dat ook niet meer dan logisch.

Gelukkig was het programma lekker vol. Lekker veel sporten. Daar ben ik o.a. voor gekomen!! Conditie tanken en ervoor zorgen dat de kracht weer terug komt in de spieren. In Nederland, Friesland zoals je wilt, was het abominabel natuurlijk. Waarschijnlijk heeft heel de wereld dat kunnen constateren behalve ikzelf :-), hoe vreemd is dat (en ook weer niet)…… Ik ben er dus op gebrand om samen met mijn fysio vanaf het startpunt zoals we dat vorige week hebben vastgesteld op een verantwoorde manier zo snel mogelijk progressie te boeken. Het is in elk geval lekker om echt los te zijn. Wanneer ik zie wat ik deze week heb gedaan dan kan ik daar alleen maar tevreden over zijn. Het ging wonderbaarlijk goed, ik had beslist niet gedacht dat ik de inspanning en de duur ervan nu al zou kunnen leveren. Daarover tevreden dus!

Ok, dat was het positieve van het behandelplan. Er was in het weekend een behoorlijke domper. Last van de longen (raar toch?). Na een al wat twijfelachtige vrijdag en een slechte opvolgende nacht was het zaterdag flink mis. Helemaal vol, mijn longen maakten geluiden die bij een oude naaimachine passen die met oliegesmeerd moet worden, hoesten, geen lucht, slechte saturatiewaardes, druk op de borst. Allemaal tekenen van niet goed, beslist niet goed. Er is meteen fors ingegrepen. Dit voelt als het terug doen van niet een maar wel twee stappen. Klote maar het is niet anders. Het is nu zaak om te kijken of de basis die ik heb van de voorgaande weken al solide genoeg is om te herstellen en dan uiteraard sneller dan laten we zeggen een half jaar terug. Als dat herstel snel optreed dan weet ik dat ik daar in op de goede weg ben. Het is nu maandag en de medicatie aanpassingen lijken te doen wat ze moeten doen. Ondanks de verslechtering dus toch een positief puntje, want eerlijk is eerlijk het hoort erbij en een terugslag op- en aanpakken daar ben ik tenslotte ook daarvoor op de berg. Ik leer daar alleen maar van.

Dusss verder nog iets, jawel. Woensdag voor het eerst met de fysio buiten gewandeld. Niet ver, een heel klein rondje. Gewoon om te kijken wat mijn belastbaarheid is, hoeveel O2 ik moet gebruiken, hoe de goeie saturatiewaardes te houden, wat het juiste tempo is en wanneer rust te nemen. Kortom een wetenschappelijk rondje met kennis die nergens wordt vastgelegd. Lekker om gewoon een rondje te lopen. Het mocht dan niet van harte gaan maar is gedaan en het voelt goed. Vooral het omlaag lopen, omhoog lopen was al niet mijn ding en dat is het nog steeds niet. Hoe vervelend is dat hier in de bergen :-) :-) het zal wel los lopen denk ik dan maar, gewoon wat vaker een pauze inlassen en dan kom ik er ook wel.

Ondanks dan een slechte zaterdag, zondag mooi wel even der uit, de hele week “stuck on the mountain” das ook niks. Zondag reed de bus naar Lengmatta. Hoewel het lijkt op een verzameling huisjes en schuurtjes noemt men het een dorpje. Het maakt waarschijnlijk ook niet zoveel uit wat het is, het is er prachtig. Op het mooiste punt ligt een restaurant, Schraemlis, met een schitterend terras met al even schitterend uitzicht. Gezien de weersomstandigheden (het was hier de hele week meer dan prima weer met temperaturen van ruim boven de 20 graden) en een prima hausgemacht drankje erbij was het daar prima zitten. Al met al de zondag weer voorbij en wachten wat de nieuwe week in petto heeft. Ik hoop maar dat de aanpak van de terugslag wat oplevert want ik wil tenslotte wel vooruit ook al is het maar een klein beetje.....

http://www.lengmatta-davos.ch/